Met verbijstering zien wij wat zich op dit moment afspeelt aan de grenzen van Turkije en Griekenland: mensen in nood worden tot slachtoffer gemaakt van een cynisch politiek spel tussen Europa en Turkije. Wat ons het meest verbijstert is de rol van de Europese Unie. Haar leiders kijken vanuit een helikopter neer op de vluchtelingen in nood, verklaren dat Griekenland het schild van Europa is en geven vervolgens geld voor een nog sterker schild. Geen begin van een oplossing om de situatie van de vele vluchtelingen op de Griekse eilanden en in Turkije te verbeteren. Geen solidariteit.

En de kerken zwijgen in het openbaar. Durven de kerken het niet aan om hun stem te verheffen? In het algemeen hebben de kerken en de Raad van Kerken wel gepleit voor een ruimhartiger beleid rond vluchtelingen, en intern worden er wel kritische kanttekeningen gemaakt. En de Raad van Kerken heeft zich duidelijk aangesloten bij de oproep van vluchtelingenorganisaties aan gemeenten om minderjarige vluchtelingen uit Griekenland op te nemen. Maar nu is het tijd voor de kerken, vinden wij, om in het openbaar, in de publieke ruimte, zich uit te spreken. Om aan te dringen op het opnemen van een passend deel van de vluchtelingen uit het oorlogsgebied rond de Middellandse Zee. Om protest, verontwaardiging, schaamte te laten blijken over het tekort aan politieke moed van het werelddeel waarvan wij deel uitmaken.

Als Vereniging van kritische theologen roepen wij de Nederlandse kerken op om niet langer te zwijgen, maar een profetisch geluid te laten horen in de publieke ruimte.